Hulpmiddelen en rechten

Natuurlijk krijg je alle voeding, medicijnen en toebehoren vergoed van de ziektekostenverzekering maar als je opeens chronisch ziek wordt, kun je hulpmiddelen nodig hebben om je te helpen met de algemene dagelijkse levensbehoeften (ADL). Ook kun je bijvoorbeeld hulpmiddelen nodig hebben om naar buiten te kunnen, denk hierbij bijvoorbeeld aan een scootmobiel. De verstrekking van dergelijke hulpmiddelen zijn door een aantal wetten in Nederland verzekerd.

Zo is er de wet WMO, dit staat voor Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Hieronder vallen hulpmiddelen en diensten die door de gemeente waarin je woont worden verstrekt. Naast de WMO, is er ook de AWBZ, dit staat voor Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Hulp of begeleiding vanuit de AWBZ bestaat uit persoonlijke verzorging, verpleging, begeleiding, revalidatie en verblijf in een verpleeg- of verzorgingshuis. De AWBZ vergoedt alles wat betreft verpleging en verzorging die de ziektekostenverzekering niet vergoedt en waarvan de kosten zo hoog zijn dat je ze niet zelf kunt betalen. Een (tijdelijke) opname in bijvoorbeeld een verpleeghuis valt daaronder.

Soms is het een hele stap om uiteindelijk een hulpmiddel aan te vragen. Je wilt er niet aan toegeven en bent bang voor de reacties van buitenstaanders. Dit kan tot gevolg hebben dat je binnen blijft omdat je te moe bent om zelf boodschappen te doen waardoor je steeds meer geïsoleerd raakt van je omgeving. Of je kunt nu geen uren meer winkelen omdat je na 1 winkel niet meer op je benen kunt staan, een rolstoel zou dan een uitkomst zijn.

Probeer te beseffen dat je echt ziek bent en dat je heus niet voor niets een aanvraag gaat doen. Ook zou het kunnen dat je bang bent voor het oordeel van je arts maar bedenk dan dat hij/zij niet degene is die dagelijks met de ziekte hoeft om te gaan. Zij zijn niet degenen die constant moet vechten om iets gedaan te krijgen.

Hulpmiddelen kunnen het leven veel makkelijker maken, dus als je twijfelt aarzel dan niet en vraag aan wat je denkt nodig te hebben. Wat de WMO en AWBZ betreft: nee heb je en ja kun je krijgen. Nogmaals, jij bent degene die beslist of je iets nodig hebt, niet je arts, niet de gemeenteadviseur of de CIZ medewerker. Ze zullen aanvragen niet snel weigeren mits je een goede onderbouwing kunt geven!

De WMO

De WMO wordt uitgevoerd door de gemeente. Deze wet zorgt ervoor dat iedereen kan blijven meedoen in de maatschappij. Ook zorgt de WMO ervoor dat mensen met een ziekte of handicap zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Iedere gemeente heeft zijn eigen WMO beleid, wat de ene gemeente wel vergoedt, hoeft de andere niet te vergoeden. Ook de hoogte van de vergoeding kan verschillen.
De WMO bestaat nog niet zo lang, deze wet is in 2007 ingevoerd. De WMO vervangt 3 andere wetten:

1. Wvg, wet voorziening gehandicapten. Deze wet zorgde ervoor dat er hulpmiddelen kwamen voor mensen met een handicap die daarvan afhankelijk waren;
2. Welzijnswet, deze wet zorgde ervoor dat er bijvoorbeeld maatschappelijk werk was, kinderspeelplaatsen, buurtcentra en vrouwenopvang;
3. Huishoudelijke zorg uit de AWBZ. Vroeger viel de huishoudelijke zorg ook onder de AWBZ. Sinds de WMO bestaat, valt deze zorg daar dus niet meer onder.

De hulpmiddelen en zorg die worden vergoedt vanuit de WMO zodat je zo zelfstandig mogelijk deel uit kunt blijven maken van de maatschappij:

• Huishoudelijke verzorging zoals boodschappen doen, ramen zemen, stofzuigen en dweilen;
• Vervoer, als je geen gebruik meer kunt maken van het openbaar vervoer. Veel gemeenten kennen de taxibus en de regiotaxi. Ook een scootmobiel en een rolstoel vallen echter onder de WMO;

• Aanpassingen in en om het huis. Denk hierbij aan trapliften, douchestoelen, po-stoelen en verhoogde toiletten;
• Hulp bij het opvoeden van kinderen;
• Maaltijdservice;
• Blijf van mijn lijf huizen, opvang van daklozen;
• Ondersteuning van mantelzorgers en vrijwilligers.