Dinsdag 20-09-2011

Vannacht (maandag op dinsdag) heb ik een hele slechte nacht gehad We zijn gisteravond nog met de auto naar de hut gereden waar Marc van de week met Joep heen is gewandeld (het bleek 14 km retour, stijl berg op te zijn) Op die grens lag al sneeuw en Marc wilde mij graag laten zien waar hij was geweest die week.

Ter plekke wilde Marc eten en ik dacht, ik doe gezellig mee met een kommetje soep (Marc had roerei met spek). Ze hadden goulashsoep en dat vind ik bijzonder lekker, dus dat heb ik besteld. Toen ze de soep kwamen brengen bleek het een soepkom te zijn, groot genoeg voor een gezin. Ik heb een paar hapjes genomen en toen heeft mijn liefhebbende echtgenoot zich opgeofferd om naast het volle bord ei met spek mijn kom soep leeg te lepelen.

Helaas ben ik de hele nacht giga beroerd geweest van die paar happen soep  Tamelijk gebroken stond ik dus vanmorgen op, ik had ‘s nachts ook nog mijn heup verdraaid waardoor ik bijna niet kon lopen. We hebben de rolstoel wel bij ons maar in de praktijk is deze niet te gebruiken, alle paden zijn zo slecht en zo stijl berg op, berg af dat dit geen optie is (we nemen de rolstoel dus ook nooit meer mee!

De hele morgen hebben we een beetje rond de caravan gehangen, Marc is een berg afwas gaan wegwerken en ik heb me lens geslikt aan de paracetamols want ik wil lopen, niet in een stoel hangen. Helaas is mijn shunt been ook erg gezwollen van het oedeem vocht maar ik wil lopen, ik wil weg en als Peet iets wil zal het ook gebeuren  

Rond 12.00 uur begon de pijn wat te zakken en Marc had een vlakke wandeling gevonden, dus hups, bergschoenen aan, Joep in de auto, op naar de wandeling. Het weer was weer helemaal omgeslagen, het was zonnig met weliswaar een koude wind maar daar kun je jezelf op kleden niet waar. De wandeling die Marc had bedacht is mislukt, we zijn ergens fout gelopen en het pad dat we volgden was voor mij niet te doen, dus we zijn omgedraaid en besloten naar het plaatsje Gmünd te gaan, daar is een Porsche museum. Helaas mocht Joep daar niet naar binnen dus dat konden we op dat moment niet doen.In Gmünd is echter ook een grote burcht waar een restaurant in is, dus we besloten daarheen te gaan en een kopje koffie te drinken.

Toen we richting burcht liepen die erg stijl omhoog lag, zei ik voor de grap tegen Marc: ”Kan Joep me niet omhoog trekken”. Hij draagt op vakantie altijd een tuig en het leek me wel wat dat hij me zou helpen. Wat hebben we nu gedaan, we hebben onze Joep ter plekke opgeleid als hulphond.

Hij heeft vanmiddag geleerd dat, als we trekken tegen hem zeggen, dat hij MAG trekken (zelfs MOET trekken). Het was voor hem even wennen, normaal mag hij niet trekken en nu zeggen de baasjes dat hij moet trekken en als hij dat doet wordt hij ook nog de hemel in geprezen!

Ik kan jullie melden dat Joep vandaag met glans zijn opleiding heeft afgerond en dat ik goed de berg op ben gekomen!  Als dank krijgt hij vandaag weer iets te eten. Gezien mijn slechte loop functie gaan we morgen een lange autorit maken over de Nockalmstrasse, een tocht van rond de 120 km. Morgen mag de auto mij dus de berg optrekken