Woensdag 14-09-2011

Deze morgen word ik gewekt door een lief sms-je van Iris, ze leeft zo met me mee, dat ze Emla zalf wil gaan regelen, zo lief Marc vindt dat echter te omslachtig en ik, ik ben gewoon een bikkeltje en vind het dus ook niet nodig. De weergoden zijn ons ook vandaag goed gezind! Het belooft rond de 27 graden  te worden met laat in de middag kans op regen dus we besluiten vandaag weer naar de Milstättersee te gaan. Hetzelfde plekje als gisteren, lekker rustig, schoon water en een mooie omgeving wat wil je nog meer.

We zijn vandaag een uurtje eerder, het water schittert ons tegemoet en het is nog een stuk rustiger dan gisteren. Joep spettert en speelt en zwemt, Marc leert hem zelfs van een steiger af te springen. Hij staat eerst een tijd te piepen en miepen maar ineens, plons, duikt hij zo van de steiger in het water!

We hebben het reuze naar onze zin totdat er een oude vervelende man naar ons toe komt lopen, al mopperend dat de hond hier niet mag zwemmen  (we hadden het op de camping waar het water aan ligt nagevraagd en het was geen probleem). Hij praat op een zeer luide manier en zegt dat hij de politie gaat bellen als we niet onmiddellijk met Joep verdwijnen.

De mensen die op het veldje aanwezig zijn staan allemaal te kijken en schudden met hun hoofd, iedereen heeft veel schik om de capriolen van Joep die niemand lastig valt en gewoon in zijn eentje in het water spettert. Voor mij is het plezier er nu vanaf en ik zeg tegen Marc: “Kom we gaan, ik heb hier geen zin in”. We willen net onze boel gaan pakken als er een politieman aan komt lopen. Die oude meneer (ik zal maar netjes blijven) stormt gelijk op de agent af en met boze gebaren  wijst hij naar ons en stuurt de politieman in onze richting. Het is wel duidelijk dat hij al had gebeld vóórdat hij naar ons toekwam

De agent komt naar ons toe en vertelt dat het inderdaad verboden is voor honden in dat water, gelijk zegt hij ook dat Joep constant aan de riem moet en een muilkorf om. Terwijl wij denken dat we nu een boete gaan krijgen gaat Joep rustig naast hem zitten en kijkt hem met zijn mooie bruine kijkers aan

De agent kijkt naar Joep en vraagt wat voor ras hij is, dus wij vertellen dat hij een kruising is. Vervolgens vraagt hij naar een identiteitsbewijs en krabbelt wat gegevens op een papiertje. Hij zegt gelijk: “Normaal mag hij hier niet zwemmen maar ik heb er geen enkel probleem mee, als jullie hem maar vast houden” (dus ook tijdens het zwemmen).

Ondertussen komen andere mensen dichterbij en vertellen hoe voorbeeldig Joep zich gedraagt en dat iedereen reuze veel schik in zijn fratsen heeft

De agent kan niet anders dan beamen dat Joep zich keurig gedraagt en zegt: “Blijven jullie lekker hier, ik maak geen problemen!” Die oude zeurpiet had dus niets bereikt met zijn actie, we hebben de agent bedankt en de hand geschud, het was een hele toffe peer! Jullie begrijpen dat we de hele middag lekker aan het water zijn gebleven en als Joep ging zwemmen deden we hem een riempje van 10cm om, een riempje is een riempje niet waar.

Na het zwemmen zijn we nog een terrasje gaan pakken (die Marc is zo lastig, die wil steeds eten hi hi). Marc ging in die plaats even een apotheek binnen en kwam weer naar buiten met een kleine tube EMLA zalf, “Zo” zei hij, “dat pijnigen van mijn vrouwtje gaat niet meer gebeuren”. Als dat geen echte liefde is!

Rond 5 uur zijn we terug op de camping net op tijd voordat het noodweer losbarst in de vorm van regen en onweer  Daarna weer het vaste ritueel van spoelen en aanprikken zodat ook ik te eten krijg. Terwijl ik aan het spoelen was regende het snoeihard en Marc was zo lief om mij met de auto op te wachten. Wat heb ik toch een geweldige man!

We weten nog niet wat we morgen gaan doen, dus dat wordt voor jullie én voor ons een verrassing!