De galblaas

De galblaas is een peervormig zakje van acht tot tien centimeter lang en maximaal drie centimeter breed. Het ligt tegen de voorkant van de lever aan, rechtsboven in de buikholte. In de galblaas kan dertig tot zestig milliliter gal opgeslagen worden. Deze vloeistof wordt gemaakt in de lever en komt via verschillende galwegen in de galblaas terecht. Daar wordt het iets ingedikt.

De galblaas slaat de gal op totdat deze nodig is voor de vertering van voedsel. Zodra er voedsel in het eerste deel van de dunne darm (twaalfvingerige darm) komt, krijgt de galblaas via de hersenen en spijsverteringshormonen een seintje om gal af te geven. De galblaas trekt samen en de geelgroenige vloeistof stroomt in de darm, waar het zich met het voedsel vermengt.

Wat zit er in de gal:

Galzouten: Deze zorgen voor een betere oplosbaarheid van vetten, cholesterol en vetoplosbare vitamines. Deze stoffen worden daardoor beter verteerd en opgenomen in de darm.

Bilirubine of galkleurstof: Deze stoffen ontstaat in de lever bij de afbraak van rode bloedcellen. Deze kleurstof kleurt de ontlasting bruin.

Cholesterol: Dit is een bouwstof voor het lichaam. Een overschot aan cholesterol wordt via de galvloeistof uitgescheiden. Geneesmiddelen en andere afvalstoffen worden in de gal uitgescheiden en verlaten via de darmen het lichaam met hulp van water en slijm.

Een mens kan goed zonder galblaas leven, omdat het vooral een opslagplaats is. Zonder de galblaas stroomt de gal rechtstreeks uit de lever in de darm. De belangrijkste functie van het bittere gal is dat vetten worden geëmulgeerd zodat de vetten makkelijker verteerbaar zijn.

Bron: website mchaaglanden.nl/stimulansz/het-lichaam/spijsvertering + Bron: Bron: website natuurlijkerwijs.com/spijsvertering