Artikelindex

Mijn eerste vakantie met sondevoeding
ik met rugzak aan de wandel 3

Sinds begin 2015 ben ik afhankelijk geworden van sondevoeding. Eerst volledig  (24 uur voor 1,5 ltr.) via een neussonde maar langzaam is dat teruggedraaid naar 1 liter per dag. Sinds maart 2016 heb ik een Mic-key button gekregen. Onze vakantie dit jaar ging naar Engeland en Noord-Ierland.

Vakantie met sondevoeding (afgekort SV) vraagt toch de nodige voorbereiding. Eerst de vraag waar gaan we naar toe en hoe pakken we het aan. Natuurlijk is deze vraag niet alleen van belang voor mensen die SV hebben maar elke manier van reizen vraagt weer een andere aanpak wat SV betreft.

Omdat het onze eerste vakantie was met deze voeding hebben we gekozen om onze eigen auto op de boot mee te nemen. Kamperen met de ons zo vertrouwde trekkerstent viel voor ons af, al hebben we dit jaren met veel plezier gedaan. Nu hebben we gekozen voor B&B en hostels. In het totaal hebben we 6 logeeradressen gehad op onze reis van Harwich naar Yorkshire Dales, door met de boot naar Belfast en de prachtige kust van Noord Ierland. Vervolgens weer terug naar Engeland, een paar dagen Lake District, terug naar de boot in Harwich en zo weer naar huis.

De voorbereiding:

stap 1: Ik ben een paar maanden geleden begonnen met het uitproberen of ik in kortere tijd mijn SV binnen kan krijgen. Want elk uur minder aangekoppeld en met rugzak lopen is een hele winst. Doordat ik het heel langzaam heb opgevoerd (1 pompsnelheid per week, van 63  naar 71) kon ik uiteindelijk terug van 17 uur naar 14 uur. Wat is het fijn dat ik 10 uur vrij kan zijn van mijn rugzakje. Nu kan ik rond 20.00 uur aankoppelen en om 10.00 uur de volgende ochtend afkoppelen.

Stap 2: Voor een vakantie is EXTRA heel belangrijk. Extra voeding, extra hulpstukken, extra pomp en oplader, extra documenten enz. Nog belangrijker, leerde mijn ervaring,  is om dit op tijd te bestellen en ook voor het inpakken even nakijken of alles wel compleet is en er geen gebreken aan zijn. Ik kreeg de extra pomp netjes in een doos aangeleverd maar de oplader bleek stuk te zijn. Gelukkig had ik nog tijd om een andere te bestellen. Het zou wel heel vervelend zijn als je hier pas tijdens je vakantie achter komt terwijl je hem dringend nodig hebt.

Stap 3: Hoe houd je de SV goed onderweg en tijdens je vakantie? Hier heb ik me best druk over gemaakt. Ik vond het een hele puzzel om dit goed te regelen, vooral omdat ik diverse tips kreeg van ervaringsdeskundigen. De voeding moet beneden de 25 graden blijven, dus een marge heb je zeker wel, zolang het niet in de zon blijft staan. Maar tegen mij werd door Stena Line, bij navraag, gezegd dat het erg warm kan worden op het autodek. Was de voeding in de dozen laten en dan helemaal op de bodem met dekens erover voldoende? Of is een koeltas met elementen een beter idee? Na lang wikken en wegen heb ik gekozen voor 2 stevige koelboxen met ieder een aantal koelelementen erin. Dit voelde voor mij goed omdat ik zo de voeding in de auto kon laten staan.  

Alles geregeld, en gaan!!!een bijzondere winkel 3

We hebben de hele vakantie volop zon gehad en het idee om de auto zo veel mogelijk in de schaduw te parkeren is heel vaak niet mogelijk. Dus dagenlang heeft de auto in de zon gestaan en liep de temperatuur er in op tot boven de dertig graden maar niet in de koelboxen. Ik denk dat, als ik zonder de boxen was gegaan en ze gewoon in dozen had laten staan, ze bedorven waren. Of het werd keer op keer een hoop gesleep met 20 pakken, 19, 18.. elke dag eentje minder maar dan nog is het een heel gewicht die twee en een halve doos.

Bij elk logeeradres vroeg ik of ik ’s nachts de elementen ik kon vriezen zodat ze de volgende dag weer in de boxen konden. Tja, durf te vragen. Het was bij de diverse B&B's geen enkel probleem. Ze waren me graag van dienst. In een hostel in Belfast werd het een ander verhaal. Daar hadden ze geen vriezer in het gebouw staan, alleen maar een koelkast die propvol zat met eten van de gasten in het hostel. We gingen in overleg wat de koelste plek was in het gebouw. Dat was zeker niet in de slaapkamer maar uiteindelijk konden ze in een bergruimte onder de trap staan. Daar kon ik goed bij om weer een nieuwe zak te pakken voor de nacht. De laatste avond heb ik alle elementen in de koelkast gelegd, dat was beter dan niets en zo konden we de bootreis ook weer met een gerust hart aangaan. Alleen de chocoladerepen die we in het krat in de auto hadden laten liggen waren gesmolten omdat van zonsopgang tot zonsondergang de zon uitbundig scheen.

Afkoppelen onderweg

We hadden een rustige vakantie gepland. Rond 09.00 uur ontbijt en dan om 10.00 uur kon ik op de kamer even afkoppelen (elke kamer had een eigen wastafel in het B&B) daarna spoelde ik het slangetje netjes door met heet water zodat het weer klaar was voor gebruik de volgende dag. Deze slangetjes gebruik ik steeds een dag of vijf, zo doe ik dat thuis ook. Maar ging dit wat tijdsplanning betrof niet dan had ik 2 opties:

1: ik zet de pompstand lager zodat ik langer aangesloten blijf tijdens de dag, vaak tijdens een wat langere autorit. En als we dan op het volgende adres zijn koppel ik af.

2: Ik koppel onderweg af. Hiervoor gebruik ik een thermoskan met heet water voor als ik afgekoppeld ben en drinken we gelijk een kop thee op de parkeerplaats. Ook gebruik ik een fles met water met een brede opening waar het eerste deel van een spuitje in kan hangen om wat water op te trekken. Het verbindingsslangetje dat door de pomp gaat gooi ik na gebruik weg.

Gerommel in de nacht


ik zit giant causeway 4Heel belangrijk is het om een goede stekker mee te nemen want het kan zomaar zijn dat de stekker die we hier gebruiken niet past in het stopcontact in een ander land. De pomp opladen zal je toch echt moeten doen. We hebben een universeel stekker die we in verschillende landen kunnen gebruiken. Thuis heb ik uitgeprobeerd dat ik eens in de 3 dagen moet opladen wil ik de pomp aan de gang kunnen houden. Maar als je dat vergeet!

Alarm om 3.30 uur in de nacht in het hostel in Belfast waar ik op een kamer lag met nog  5 andere dames die om 01.00 uur naar bed gingen. Het was een hele opluchting dat ík de stekker die avond bij me had en niet mijn man, die elders op een kamer sliep. Maar een stopcontact zit niet direct naast het bed. Met passen en meten hoefde ik gelukkig toch niet op de grond, opgekruld in een dekbed te liggen. Mijn hoofdeind werd voeteneind en v.v. zo kon ik er net bij als ik niet ging draaien. Een heel gepuzzel in de vroege ochtend, maar dit gebeurt me maar één keer… hoop ik.

Eten, maat XXL.

Ik kan naast mijn sondevoeding als basis nog wat extra erbij eten en in Engeland weten ze wat eten is. Ik heb echt mijn ogen uitgekeken naar de porties eten die ze serveren.  Dat voelde soms wel raar, vooral omdat ik maar kleine beetjes aankan.

Er stond het een en ander opgeschreven wat een English Breakfast inhoudt. Als je hem volledig wilt eten dan kom je op 4 gangen!! Je begint de ochtend met  Cornflakes of muesli met melk. Daarna een bord met 2 eieren, champignons,  tomaat, witte bonen in tomatensaus en 3 sausijsjes. De volgende gang is toast met jam of marmelade en je sluit af met een vers fruit salade. Kortom, een hele hap om weg te werken, zelfs als je er alle tijd voor neemt, al kan je natuurlijk ook voor minder kiezen. In mijn geval vroeg ik één roerei of spiegelei met een halve geroosterde boterham erbij. Afsluitend met wat vers fruit. En daar deed ik net zo lang mee als mijn man die wel van een stevig ontbijt houdt.  Het diner in een pub of restaurant was ook zoveel. Een voorgerecht, starter genoemd, was net zo veel als een hele maaltijd. Dus ook deze kon ik met gemak delen.

ik in de pub 3Toen dachten we het gevonden te hebben. Ik kan me nog herinneren hoe ik hier in eigen land genoten heb van kleine hapjes die als een high tea werden geserveerd. Precies wat bij mijn eetschema past, hier een hapje, daar een knabbeltje en zo zit je een paar uur eerlijk te genieten. Maar ook dat was in Engeland toch anders dan wat ik verwachtte. We kregen een plateau met 5 stukken gebak, koek en cake, een sandwich naar keuze die 2 cm dik was  x2 en dan ook nog een scone maat XXL met stevig geslagen room en jam erbij. Wat was de Doggybag een uitkomst, dit werd ons voorgesteld nog voor we er zelf om vroegen, maar anders vraag er gerust naar! We hebben nog zeker drie dagen iets extra´s bij de thee of als lunch gehad. Dit konden we ook koel houden dankzij de koelboxen.  Maar de volgende keer als we uit eten gaan snoep ik van het bord van mijn man mee.

Voor de rest houd ik het op mijn sondevoeding want dit was wel overweldigend, al die hoeveelheden eten die je kreeg geserveerd. Maar blijkbaar is dat standaard in Engeland en Ierland.

Volop genieten 

Overweldigend was ook de natuur, de omgeving en dat maakte het mede dankzij de SV tot een hele geslaagde vakantie. Oké, het is een organisatie, het vraagt wel extra voorbereiding maar het is heerlijk om op vakantie te kunnen gaan en echt te genieten in een andere omgeving. Met sondevoeding is goed te leven, waar je ook bent. Dus laat je niet tegenhouden en geniet van wat weer (of nog) mogelijk is in je leven, dat heb ik ook gedaan!
 

Copyright © 2024 Maagdarmstoornis . Alle rechten voorbehouden.