Jobke's ervaring met de PP test
Nervus Vagus onderzoek
Ik zou een onderzoek krijgen naar de werking van de Nervus Vagus, dit zou de hele ochtend duren. Ik moest me daarom al heel vroeg melden op de afdeling voor dagbehandeling waar ik op een tweepersoonskamer kwam te liggen. De verpleegster bracht een infuus in, waaruit ze gedurende de ochtend regelmatig bloed zouden tappen. Dit was voor mij ook aangenamer, anders zou ik elke keer weer opnieuw geprikt moeten worden.
Het prikken van het infuus, ging niet zo makkelijk, met als gevolg dat het niet helemaal goed zat en dus niet liep. De verpleegster besloot ook in mijn andere arm een infuus te prikken. Ook deze liep niet heel goed maar het zou moeten lukken. Het was één groot wit gordijn van artsen om mijn bed. Die kwamen kijken, omdat het onderzoek weinig wordt gedaan, wat het voor hen wel interessant maakt.
Nadat er al een paar keer bloed af was genomen, werd er in mijn vinger een bloedsuiker geprikt. Daarna spoot dr. P. via mijn infuus insuline in, om zo een hypo op te wekken. Omdat dit gevaarlijk kan zijn, werd er als voorzorgsmaatregel al een zak met glucose klaar gehangen. Als ik dan weg zou vallen, als gevolg van de insuline, konden ze met de glucose mijn bloedsuiker weer omhoog brengen. Er werd ook aangegeven, dat ik me door de insuline waarschijnlijk even helemaal niet lekker zou gaan voelen en heel erg kon gaan zweten. Dat was normaal en hoorde erbij.
In tegenstelling tot al deze voorspellingen, lag ik erbij alsof er “niets” aan de hand was. Voelde me niet anders dan anders. Er werd dan ook regelmatig een beetje verbaasd gevraagd of ik nergens last van had en me echt niet anders voelde dan normaal. Ik had ondertussen toch wel een suikerwaarde van 1,2 en dat is laag. Maar ik kon ze alleen maar vertellen, dat ik niets merkte.
Een van de artsen gaf nog wel aan, dat de reden van het feit dat ik nergens last van had, ook kon komen doordat ik in het dagelijks leven misschien ook wel eens een lage bloedsuiker had. Dit als gevolg van de minimale voedingstoffen die ik binnen krijg, er daardoor min of meer aan gewend ben en er op dat moment niet tot nauwelijks meer reageerde op een hypo (dat is een veel te lage bloedsuiker).
Er werd nog gedurende 1,5 uur bloed afgenomen en mijn bloedsuiker werd in de gaten gehouden. Tot slot was het de bedoeling dat ik nog een boterham met kaas, een ei en een glas melk tot me zou nemen. Omdat dit voor mij een probleem is, ging de verpleegster even bellen met mijn arts.. Ze wilde vragen of het eten alleen bedoeld was om de bloedsuiker omhoog te krijgen of dat het ook op de rest van het onderzoek invloed had. Dit laatste was het geval. Hij gaf wel aan dat ik ook wel 2 flesjes Nutridrink op mocht drinken in plaats van de maaltijd. Omdat dat qua klachten niet zoveel uitmaakt besloot ik voor de “gewone” maaltijd te gaan. Zoals na elke maaltijd het geval was, had ik ook nu erg veel pijn en was ik heel erg misselijk. Het eten kwam enkele uren na het onderzoek nog terug omhoog. Hierna is er nog een keer bloed afgenomen en daarna mocht ik naar huis.
De uitslag kreeg ik drie maanden later. De nervus vagus werkt bij mij nog goed. Achteraf bleek dat de arts tijdens het onderzoek, uit voorzorg, ook nog een andere bloedwaarde mee had laten prikken. Dit omdat ik nauwelijks reageerde op de toen ingespoten insuline. Hieruit was gebleken dat mijn bijnier waarden erg laag waren. Ik kreeg hiervoor verder onderzoek.