Ontstaan van dumping klachten
Dumping klachten komen o.a voor bij beschadiging van de Nervus Vagus, deze stuurt de bewegingen aan van het hart, de longen en de ingewanden en is daarmee een belangrijke zenuw uit het parasymphatische zenuwstelsel. Het parasympathisch zenuwstelsel is het deel van het autonome (= zelfsturend) zenuwstelsel dat de organen zodanig beïnvloedt dat het lichaam in een toestand van rust en herstel kan komen. Het zorgt onder andere voor een grotere productie van verteringssappen, een snellere darmbeweging, verwijding van de bloedvaten naar het spijsverteringsstelsel en een snellere nier werking. Het verlaagt onder andere de hartslag- en ademfrequentie. De impulsen worden vooral via de linker en de rechter nervus vagus voorgeleid. Deze zenuwen beginnen in de hersenstam (van de twaalf hersen zenuwen is dit nummer tien). Vertakkingen van de nervus vagus lopen naar de organen.
De nervus vagus regelt ook de galweg ontlediging. Bij beschadiging worden de gal- en de alvleeskliersappen niet meer goed geregeld waardoor de gal te snel in de dunne darm komt. Het gevolg hiervan kan zijn dat het voedsel minder goed vermengd wordt met alvleesklier- en galsappen. Door de slechtere vertering kunnen diarreeklachten ontstaan. Deze diarree is erg moeilijk te behandelen. Of er sprake is van een beschadiging van de nervus vagus kan o.a een vagusfunctie test/pp test worden uitgevoerd.
Pathosfysiologie (=kennis en studie van de functie van zieke organen)
Door de dumping wordt het voedsel minder goed vermengd met verteringssappen, hierdoor is het sterk geconcentreerd waardoor het in de dunne darm veel vocht aantrekt. Dit vocht komt niet uit de darm zelf maar wordt aan de omliggende bloedvaten onttrokken. Er wordt tot wel 3 à 4 liter vocht uit het bloedvatstelsel gehaald en dit voegt zich bij de voedselbrij in de dunne darm. Hierdoor ontstaat een vol gevoel, darmkrampen en diarree. Omdat er minder vocht in het bloedvatstelsel zit, geeft dit een daling van de bloeddruk. Het hart probeert dan met weinig druk het bloed toch rond te pompen waardoor de pols sneller wordt en er hartkloppingen, duizeligheid, zwaktegevoel en sufheid kan optreden.
De klachten kunnen na verloop van tijd, door aanpassing van het lichaam, minder hevig worden. Versnelde maaglediging van vloeistoffen is een kenmerk en een kritische stap in het ontstaan van het dumping syndroom. De maag slijmvlies functie verandert en zuur- en enzymen afscheidingen worden verlaagd. Tevens vinden er hormonale afscheidingen plaats die mede de spijsvertering aantasten. Als al deze factoren samen komen vormen ze een dumping syndroom.