Artikelindex

 

De shunt zal regelmatig onderzocht/gecontroleerd worden, dit kan op de volgende manieren:

Shuntfoto
Een shuntfoto maakt de binnenzijde van de shunt zichtbaar door middel van röntgenapparatuur en röntgen contrastvloeistof. Als het vermoeden bestaat dat een shunt niet goed functioneert wordt er een shunt foto gemaakt. De oorzaak van het slecht functioneren, kan een vernauwing zijn. Om een shunt foto te kunnen maken moet er een naald in de shunt zitten. Zodra je op een bed ligt, plaatst de radiologisch laborant een bloeddrukmanchet om je bovenarm, desinfecteert de shuntarm en legt er steriele doeken omheen. Via de naald krijg je röntgen contrastvloeistof ingespoten, terwijl de bloeddrukmanchet om de bovenarm zo strak wordt opgepompt dat er tijdelijk geen bloed doorstroming in de arm plaatsvindt. Dit kan het gevoel van een “slapende arm” geven en/of pijn veroorzaken. Zodra de foto's gemaakt worden, wordt de bloeddrukmanchet losser gemaakt en herstelt de bloed doorstroming zich. Het contrast verspreidt zich door de vaten en maakt zo afwijkingen zichtbaar. Van de contrastvloeistof kun je het warm krijgen, dit is normaal en gaat snel weer over. Als er geen bijzonderheden zijn kun je na het onderzoek weer naar huis. (deze beschrijving geldt bij een shunt in de arm). Let op: Vertel het altijd aan je arts of verpleegkundige wanneer je overgevoelig bent (of lijkt te zijn) voor contrastvloeistof. Er wordt dan in de regel geen shuntfoto meer gemaakt.

Echo doppler
Hierbij vindt onderzoek van de bloedvaten plaats met behulp van onhoorbaar hoge geluidsgolven. De wand van het bloedvat weerkaatst dit “ultra” geluid en een echobeeld geeft informatie over de vorm van de vaatwand. Tevens weerkaatst de bloedstroom een deel van het echo geluid en dit levert informatie op over de snelheid van het bloed dat door de vaten stroomt. De vaatlaborant vraagt je op een bed te gaan liggen of op een gemakkelijke stoel plaats te nemen. Om het geluid optimaal te geleiden, smeert de vaatlaborant de huid op de te onderzoeken plaats in met contactpasta. Vervolgens beweegt hij een apparaatje, transducer genaamd, over de huid. De transducer zendt onhoorbaar geluid uit dat weerkaatst wordt en zowel de bloedstroom als de wand van het bloedvat zichtbaar maakt. Het geluid van de bloedstroom is ook hoorbaar en geeft zo informatie over de snelheid van het bloed dat door de shunt stroomt. Het onderzoek is pijnloos en duurt gemiddeld 45 minuten.

Flow meting
Bij dit onderzoek meet de verpleegkundige van het vaatlaboratorium hoeveel ml bloed er per minuut door de shunt stroomt. Door middel van echo onderzoek (duplex) is het mogelijk de hoeveelheid bloed die per minuut door de shunt stroomt te meten. In principe voert de verpleegkundige deze flow meting uit bij elke reguliere vaat controle van de shunt. Als dit getal lager is dan bij voorgaande, gemeten keren, zal er gekeken worden of er iets niet goed is met de shunt. Er kan dan actie worden ondernomen.

Copyright © 2024 Maagdarmstoornis . Alle rechten voorbehouden.