Vrijdag 16-11-2011
Vandaag kom ik wat moeilijk op gang en we besluiten het dus rustig aan te doen. We zien wel hoe het vanmiddag gaat lopen. Thuis ben ik juist ’s morgens op mijn best, hier kom ik pas een stuk later op gang. Marc besluit iets aan de huishouding te gaan doen, veegt met een handveger en blik de meter novilon aan en besluit de porta pottie maar weer te gaan legen. Hij denkt dat dit nu een klusje van niks is dus wat nu volgt is deel 3 van de cursus hoe gebruik je een porta pottie. 
Als Marc het reservoir onder de pot uit haalt heeft hij al zoiets van, poe ze zeggen toch dat zo’n ding niet stinkt, nou ik vind het maar meuren (stinken dus). In het gebouwtje waar je het ding leeg moet gooien moet hij buiten gaan staan om naar lucht te happen, hmmm dit gaat toch niet zoals gedacht. Als hij terug komt en vertelt dat het niet zo’n fris karwei was gaan we bedenken hoe dit nu kan 
Marc haalt de lege flesjes (de eerder genoemde proeflesjes) uit het reservoir en wil ze weggooien want tja, waar zouden die lege flesjes voor kunnen dienen. Ik ben echter benieuwd wat er op die flesjes staat en ga de tekst maar eens lezen 
ik vraag me ook af waarom een flesje roze is en het ander blauw. Bij de caravan zaten ook 2 verschillende flessen, een blauwe en een groene (geen roze dus) maar Marc dacht dat dit 2 verschillende geurtjes waren. Mannen lezen namelijk nooit gebruiksaanwijzingen en ik geloof hem gewoon altijd als hij iets beweert. Nu las ik echter op de 2 kleine flesjes dat één kleur in het spoelreservoir moest en de andere op de bodem van het opvangreservoir. De groene vloeistof (kan dus ook roze zijn) was bedoeld om de tattie af te breken en de blauwe om de pot te spoelen. Gebruik je de groene niet, gebeurt er dus ook niets! Marc had zowel in het spoelreservoir als in het opvangreservoir blauw spul gedaan dus 3 keer raden waarom er niets was gebeurt en hij dus alweer een heel vies karwijtje had 
Nu komen we dus op tip 12, lees altijd de gebruiksaanwijzing!
In de loop van de morgen knapte ik weer op en had zin om weg te gaan. We besloten met de auto naar de Malta Hochalmstraβe te rijden, een tolweg van € 17 (in Oostenrijk vragen ze voor elke weg geld). Deze weg is 14,4 km lang en op het eind, op 1.933 meter hoogte ligt Oostenrijks hoogste stuwmeer de Kölnbrein-sperre.
Van hieruit kon je een stuk over de dam lopen en in het midden was een bungee jump plek gemaakt van glas en als je daar liep was het net of je zweefde boven het hoge dal (best eng). Helaas was er niemand zodat ik niet kon bungee jumpen want dat zou ik best wel eens willen doen. Misschien komen mijn organen dan weer terug op hun plekkie. Die ervaring lijkt me echt kei gaaf! Uiteraard ben ik wel over het glas gaan lopen!
Vanuit de dam kon je een stukje verder omhoog rijden en van daaruit waren allerlei wandelingen aangegeven, het liep vrij vlak allemaal, met alleen in het begin wat stijging. Door het vlakke niveau kon ik het lopen lang volhouden, we hebben op de heenweg 1,5 uur gelopen tot aan een grote waterval de Walteiner Wasserfälle, de terugweg was binnen 1 uurtje gepiept.
De omgeving was echt schitterend, jongens wat heb ik genoten. Het weer was mooi en warm, de entourage perfect en ik heb gelopen zoals ik in jaren niet meer gelopen heb. Het laatste half uur merkte ik dat ik iets teveel van mezelf gevergd had, ik bibberde van kop tot teen maar het was het dubbel en dik waard!
Die avond kreeg ik helaas de rekening royaal gepresenteerd. Morgen dus maar een pauze dagje inlassen maar weten jullie wat, deze prestatie neemt niemand mij meer af!