Zaterdag 10-09-2011
Gisteren was het eindelijk zover, na een weekje uitstel werd de caravan eindelijk ingepakt om op vakantie te gaan. We hadden alles goed geregeld en waren er helemaal klaar voor. Alles wat betreft TPV, stoma en darmspoelen zat ingepakt, waardoor de caravan al flink gevuld was, want poeh als je 2 weken weg wilt heb je wel veel nodig. 
Noah, (onze kruising Bernersennen/Pyreneese berghond) hadden we weg gebracht naar haar logeer adres waar zij zich heel prettig voelt, dit omdat de vakantie voor haar te veel stress zou opleveren (ze is extreem angstig). Joep, (kruising Golden retriever/Bernersennen) ging mee, een wandelmaatje voor Marc. Ik was weer aardig opgeknapt van de gordelroos die een week geleden toesloeg en had er zin in 
Het begon die morgen al goed, onze oprit is zo smal dat Marc de caravan niet achter de auto, tussen de muur en het huis door kreeg, dus ter plekke besloot hij de caravan los te koppelen en het handmatig te doen. Dit lukte (de muur is maar een beetje geramd) 
dus de caravan weer achter de auto en rijden maar.
De km’s gingen maar langzaam voorbij en het viel Marc tegen dat de caravan zo zwaar te trekken was maar daarover later meer! Na 2 uur hadden we de eerste pauze en moest ik even in de caravan zijn om iets te pakken, ik wilde het licht aandoen maar dat bleek het niet te doen dus ik zei tegen Marc: ´Het is erg donker in die toko en ik krijg het licht niet aan!” Wat bleek nu, Marc had thuis vergeten de stekker weer in het contact van de auto te doen dus we hadden al die tijd zonder verlichting etc gereden, geen remlicht maar ook geen knipperlicht, niets, nada. Ook de noodrem kabel hing nog los
Tip nr. 1 als je de caravan loskoppelt, steek dan ook weer de stekker in het contact want anders kun je wel thuis controleren of alles het goed doet (dat hadden we gedaan vóór vertrek), je rijdt dan toch zonder licht! Die dag zijn we tot Rothenburgh in Duitsland gereisd, we bleven daar een nacht en i.v.m de tpv had ik alles al thuis klaar gemaakt. De naald had ik in de shunt laten zitten (dat mag 2 á 3 dagen) de voedingszak was niet gebroken, de vitamine en mineralen waren in een apart gedeelte al toegevoegd, de aansluitslang zat in de rugzak, net als een volle accu. Ik hoefde dus alleen de voeding nog maar te mengen, het pompsysteem aan te sluiten en klaar! De voeding had ik koel gehouden door een groot koelelement in de rugzak erbij te doen. Mijn stoma nachtzak had ik ook al klaar gemaakt, kwestie van aansluiten en dat was ook weer gepiept! 
De pomp om te spoelen stond ook klaar maar ter plekke besloot ik dat ik dit niet ging doen. De toiletten waren allemaal open hokjes en ook het gehandicaptentoilet was van alle kanten open. Ik ben natuurlijk nog maar een beginner op dat gebied en geneerde me om dit te gaan doen terwijl iedereen me dan zou kunnen horen. Ik had de hele afgelopen week niet gespoeld omdat ik diarree had van de antibiotica en de antivirus kuur dus ik moest weer van vooraf aan beginnen en noem het laf, maar ik durfde het niet, niet zo openbaar, niet in zo’n open ruimte 
Op een bepaald moment kreeg ik onverwacht diarree maar we hebben een pottie pottie in de caravan dus hups, broek naar beneden en zitten maar 
Op dat moment bedacht ik: "Oeps, wat nu?” Ik had echt geen zinnig idee hoe dat ding werkte. Marc bedacht dat ik op een knop moest drukken zodat er water met chemische vloeistof zou komen, alleen waren we vergeten dat ding te vullen met water, dus dan kun je pompen tot je blauw ziet, er gebeurt dan niet zo veel. Marc heeft dus eerst het water bijgevuld en toen kon ik pompen maar toen bleef mijn tattie in de pot staan en kwam het volgende probleem, want hoe nu verder? Marc heeft er toen een studie van gemaakt en vond een schuifje dat je moest uittrekken en floeps, weg was de tattie! 
Tip nr 2, als je een chemisch toilet aanschaft, gebruik hem minstens een keer thuis! Die nacht werd een onrustige nacht want Joep sliep bij ons in de caravan op de grond en had wat last van reisziekte dus hij is er een paar keer uitgeweest. Daar was ik dan weer in het voordeel want ik zat aan zo veel slangen vast dat Marc er steeds uit moest hi hi.
De volgende dag gingen we, niet helemaal uitgerust, weer verder.